Wat pappa of mamma zegt ...  

Ze zijn vaak een uiting van het gevoel. 

Onze woorden. 

En juist dat gevoel kan alle kanten uitgaan. 

Zo gaat het ook in de opvoeding. 

Zelden gaat alles van een leien dakje. Het is een leerproces waar je je volle aandacht voor nodig hebt. 

Ouder zijn is topsport en kost dus veel energie!

Er komen allerlei gevoelens op en voor je het weet zeg je iets wat je niet had willen zeggen of je merkt dat je steeds hetzelfde zegt, verzucht.

 

Je gevoel kun je helaas niet altijd even goed beïnvloeden maar je bent zelf wel de baas over je woorden. 

Daarvoor is dan wel wilskracht en geduld nodig. 

Maar dat tweede kun je oefenen!  Oefening baart kunst.  

Je wilskracht gebruiken doe je wanneer je overtuigd bent dat negatieve woorden afbrekend werken en de relatie met je kind niet is zoals je zou willen.  Misschien zeg je: “ ... maar mijn kind is extreem moeilijk.”

Dat kan en het kan ook dat je daardoor tot het uiterste gedreven wordt. 

Dat onderschat ik zeker niet. Het kan ontzettend moeilijk zijn, zeker als je toch al heel moe bent en weinig tijd hebt voor jezelf.

 

Toch zijn positieve woorden belangrijke bouwstenen, terwijl negatieve woorden werken als een sloophamer. 

Jouw woorden hebben kracht en zetten een belevings- en gedachtewereld in je kind aan.

 

Daarom kan je wilsbesluit om niet meer negatief over je kind te praten en zeker niet binnen zijn of haar gehoorsafstand, een cruciaal besluit zijn, wat zijn uitwerking zeker niet zal missen.  

Als 4 of 5 jarig kind maakte ik mee dat iemand iets leuks over mij zei tegen mijn moeder en ze daar negatief op reageerde. Het ging me door merg en been en heeft enorm diepe uitwerking gehad in mijn denk en gevoelswereld.

De boodschap is dus: probeer, hoe je je ook voelt, niet negatief tegen of over je kind te praten. 

Als ouder kun je denken dat hij of zij het niet hoort of opmerkt maar helaas is het tegendeel waar.

Of je denkt dat je kind alleen op die manier naar je luistert maar ondertussen bewerk je het tegendeel en beschadig je de hartsrelatie. 

Hetzelfde geldt voor irritatie of je geduld verliezen.

 

Als je dit wel steeds zo gedaan hebt, gooi dan nu het roer om. Het kan! Ook al is het een gewoonte, ook gewoontes kunnen doorbroken worden.  

Als je steeds negatief praat zet je iets negatiefs in gang en wordt je gevoel ook weer negatief beïnvloed. 

Dat is merkbaar in je relatie met je kind.  

Andersom werkt het ook!

Praat positief waarderend, accepterend, zoek het beste in je kind. 

Je woorden beïnvloeden je gevoel en geloof en er wordt iets in gang gezet wat vruchtbaar is, hoopvol, positief, opbouwend! 

Jouw kind verlangt naar acceptatie en liefde en gezonde grenzen ook. 

Maar geen negativiteit, irritatie, kritiek en controle. 

Waardeer hem of haar om wie hij/ zij is.

Behandel je kind zoals je zelf ook graag behandeld wilt worden. 

Als er (heel) moeilijke situaties zijn rond je kind of kinderen zoek dan een paar mensen met wie je je emoties kunt delen,

want natuurlijk heb je die en moet je die kwijt.  Soms heb je daarbij professionele hulp nodig.  

Schroom niet hulp te vragen. 

Het is geen schande om tegen problemen in de opvoeding aan te lopen.

Het maakt je geen slechte ouder. 

Een ouder die de problemen met een kind of met de kinderen dermate moeilijk vindt dat hij/ zij hulp zoekt, is geen falende ouder maar een wijze en dappere ouder! 

—————————-❤————————-